الشجر و اجباله و اسهوله او حوالیه
الانس والجان مخلوق الالاهیه
عجب دنیا وسیعه فی السماء و الگاع
مشتوله القضیه ابغالی ما تنباع
ربک صور العالم نجم بفراع
ست ایام صفه الدنیا محمیه
صفت والرب دعاء المخلوق بلترحاب
دنیا لل عباده او طاعه للی تاب
امسافر بل دنیا عاجز او شیاب
علی النوبه الحضور ابصحنه مخفیه
علی النوبه ابصراط المستقیم احضور
تعبر والحمل مکتوب سطره ابنور
اذا صافی النیه او بل کتب مسطور
تدخل جنة الرب میه بل میه
جنه لل طلبهه ابدنیته تعبان
بس ناکر الصدقه ابدنیته خسران
لا صوم او صلاه و ابسهرته سکران
اصبعه ایرن بذانه کله ابوذیه
یوذن هوه و افروخه تدور اعلیه
بس لل رگص ساهر محد ایماشیه
من یرکس ابمشکل یاهو الیوالیه
لا ربه یعینه ابحسف تالیه
انت انسان لازم تعرف القانون
بل قرآن مکتوب الحکم بلنون
امگمر من کلام الباشه و الخاتون
قصن طبعک اشتله ابارض بریه
العداله اترید من یرعیها یا انسان
لا تظلم یجی وکتک ترا او تنهان
اکرم و الکرم معشوق لل شبان
گلبک بل فرح زید ابحواشیه
زید امن الحواشی او کثر الصدقان
یوصل من تریده ابلحظه یا ابو افلان
ابوکت الواجبه یتعنه لو غلطان
ما بین العمام اتصیر شمسیه
انصحک یل قریت اشعاری یا صندید
حسب کل ایامک فرح عید ابعید
لا تغضب یطول العمر مهما اترید
حط های الوصیه اباذن ترچیه
بعد شترید ازیدک یا بعد روحی
ابجفاک الهم ضربنی او کثر اجروحی
من رادت الدنیا همهه ابنوحی
انوح اعلیک سمعونی الحرامیه
سمعونی و اجونی لیش نوحک زاد
من بعد الشباب الشیب خضر عاد
صبغنه او هلسینه ابتیغ ابد ما فاد
صبحت غایتی بل گلب منسیه
نسینه الصید والمشحوف وابلامه
حصدینه الزروعنه واتت الغنامه
مرتاحین من الخرج وافلامه
العمه والبرگه وارفیع او مچریه
اشکر ربی ایزید ابنعمته اهوای
مجانی الهوا واجباله تجری المای
وافصوله او ربیعه او زهرتی ابدنیای
یغطی اشجارنه بزهور ساریه
معلم عمری خلص بل صفوف اشباح
نجمی بل سماء مزهر او ماینلاح
درّسنه او تعبنه ابکثرت الافراح
شمال اهوازنه و شرجی الحمیدیه
من سید نبی درسنه لل مگطوع
من حریه ملاشیه رحت ابطوع
الی سید کریم العین دو مطبوع
عطری شاع من کثرت التربیه
ابشلنگ آباد گذرنه العمر ویاک
یلقاری اشعاری صدّگ آنه اهواک
احبک دوم ما اتحمل الفرگاک
شمع داوی یضوی اشعاری لیلیه
هله بل موت لو دش حفنة اسنینی
او هله ابشیال تابوتی او مساکینی
او هله ابحفّار گبری والمچفنینی
اعتذر من کل بشر زعلان بشویه
زرعت الصبر بارض الصیف شل عظمی
او کتبت اشعار ملفوضات من نظمی
او حملت اهموم واکذوبات من صغری
العدو ویای ما اثر مچاویه
اثّر هل چذب بس بل نظم شعریت
تگلولی عمامی او حاسدی اشسویت
لو کاتل نفس منکم مضل بل بیت
شفتوا هل حسد هذه ی معانیه
بعد مارید خوه او لا ارید احباب
من عدکم عذابی گلبی صب مرزاب
دمه نثر بل صبخه او شتل له احباب
عندی امنل العمام الاف با لمیه
من الشاعر جاسم امحمد الجبیره الحسّانی السلیماوی الساری
31/01/1391
:: بازدید از این مطلب : 3604
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5